(5)

Μπρίκι, πρίζα, ψυγείο, γάλα, καφές. Χασμουρητό.

Η λέξη μπουλντόζα τριγύρισε γιά μιάν στιγμή στό μυαλό του ψάχνοντας νά συνδεθή μέ κάτι.

Η μπουλντόζα πού ευρίσκετο έξω από τό παράθυρο τής κουζίνας ήταν αρκετά μεγάλη.

Τήν κύτταξε.

"Κίτρινη", σκέφθηκε, καί σύρθηκε πίσω στήν κρεβατοκάμαρά του γιά νά ντυθή.

(4)

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1

Tό σπίτι ήταν στήν πλαγιά ενός μικρού λόφου στήν άκρη τού χωριού. Ήταν μόνο του καί έβλεπε στά χωράφια καί τούς αγρούς τής εξοχής.Δέν ήταν καί κανένα σπουδαίο σπίτι – ήταν σχεδόν τριάκοντα ετών, κάπως τετράγωνο, κάπως βαρύ, μέ τέσσερα παράθυρα στήν πρόσοψη. Γενικώς οι αναλογίες του δέν ήταν αυτό πού θά μπορούσες νά πής ευχάριστες στό μάτι.

Τό σπίτι ήταν κάτι τό ιδιαίτερο γιά ένα μόνο πρόσωπο, τόν Άρθουρ Ντέντ κι αυτό μόνο καί μόνο γιατί τύχαινε να ζή εκεί. Ζούσε εκεί σχεδόν τρία χρόνια, από τότε πού έφυγε από τό Λονδίνο διότι η ζωή εκεί τόν έκανε νευρικό καί οξύθυμο. Ο Άρθουρ Ντέντ ήταν κι αυτός σχεδόν τριάκοντα ετών, ψηλός, μελαχροινός καί πάντα λιγάκι νευρικός. Αυτό πού τόν ανησυχούσε περισσότερο ήταν τό ότι οι άνθρωποι τόν ρωτούσαν πάντα τί ήταν αυτό πού τόν ανησυχούσε. Εργαζόταν στόν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, καί συνήθιζε νά λέη στούς φίλους του πώς ήταν πολύ πιό ενδιαφέρον απ’ό,τι νόμιζαν. Καί ήταν· - οι περισσότεροι φίλοι του δούλευαν σέ διαφημιστικά γραφεία.

Τήν Τετάρτη τό βράδυ είχε βρέξει πολύ, ο δρόμος ήταν υγρός καί λασπωμένος, αλλά τό πρωί τής Πέμπτης ο ουρανός ήταν καθαρός καί ο ήλιος έλαμπε στό σπίτι τού Άρθουρ Ντέντ γιά τελευταία φορά.

Ο Άρθουρ δέν είχε συνειδητοποιήσει ακόμα πώς η πολεοδομία ήθελε νά ρίξη τό σπίτι του γιά νά φτιάξη μιά παρακαμπτήριο αρτηρία.

Στίς οκτώ ακριβώς τό πρωί τής Πέμπτης, ο Άρθουρ δέν αισθανόταν καί πολύ καλά. Ξύπνησε τσιμπλιασμένος, σηκώθηκε, έκανε ένα γύρο στό δωμάτιο μισοκοιμισμένος, άνοιξε ένα παράθυρο, είδε μιά μπουλντόζα, βρήκε τίς παντόφλες του καί σύρθηκε στό μπάνιο γιά νά πλυθή.

Οδοντόβουρτσα στήν βούρτσα. Τρίψιμο.

Τό καθρεφτάκι γιά τό ξύρισμα έδειχνε τό ταβάνι. Τό διόρθωσε. Γιά μιά στιγμή έδειξε μιά δεύτερη μπουλντόζα από τό παράθυρο τού μπάνιου. Στήν σωστή του θέση έδειχνε τά γένεια τού Άρθουρ Ντέντ. Ξυρίστηκε, πλύθηκε, σκουπίστηκε, καί σύρθηκε στήν κουζίνα γιά νά βάλη κάτι ευχάριστο στό στόμα του.

(3)

Δυστυχώς, όμως, προτού προλάβει νά φθάση τό τηλέφωνο καί νά ειδοποιήση κάποιον, μιά τρομερά, ηλίθια καταστροφή συνέβη, καί η ιδέα της εχάθη γιά πάντα.

Αυτή δέν είναι η ιστορία της.

Αλλά είναι η ιστορία αυτής τής τρομεράς, ηλίθιας καταστροφής καί μερικών συνεπειών της.

Είναι επίσης η ιστορία ενός βιβλίου, ενός βιβλίου πού λέγεται Γυρίστε τόν Γαλαξία μέ Ώτοστόπ – ένα βιβλίο πού δέν είναι γήινο, πού δέν δημοσιεύτηκε ποτέ στήν Γή, καί πού κανείς Γήινος δέν είχε δεί ή ακούσει γι’αυτό ώς τήν τρομερή καταστροφή.

Ήταν όμως ένα πολύ αξιόλογον βιβλίον.

Ήταν ίσως τό πιό αξιόλογον βιβλίον πού βγήκε ποτέ από τόν μεγάλο εκδοτικόν οίκο τής Μικρής Άρκτου – κάτι επίσης άγνωστο γιά τούς Γήινους.

Δέν είναι μόνο ένα πολύ αξιόλογον βιβλίον, αλλά καί μιά μεγάλη επιτυχία – πιό δημοφιλές άπό τόν ΓαλαξιακόΤσελεμεντέ, πιό διαδεδομένο από τό Πενήντα τρία ακόμη πράγματα πού μπορείτε νά κάνετε σέ μηδέν βαρύτητα, πιό πολύκροτο κι από τήν περιβόητη φιλοσοφική τριλογία τού Ούλον Κόλουφιντ Πού έκανε λάθος ο Θεός. Μερικά ακόμη από τά μεγάλα λάθη τού Θεού καί Ποιός είναι αυτός ο Θεός τέλος πάντων;

Σέ πολλούς άπό τούς πιό άνετους πολιτισμούς τού Εξωτερικού Ανατολικού Χείλους τού Γαλαξία, τό Γυρίστε τόν Γαλαξία μέ Ώτοστόπ έχει ήδη υποσκελίσει τήν Μεγάλη Γαλαξιακή Εγκυκλοπαίδεια καί θεωρείται η πιό έγκυρη παρακαταθήκη γνώσεως καί σοφίας, άν καί έχη αρκετές παραλείψεις καί πολλές φορές στά στοιχεία του είναι πλαστά, ή τουλάχιστον ανακριβή. Παρ’όλα αυτά έχει μεγαλύτερη επιτυχία διότι πλεονεκτεί είς δύο σημαντικά σημεία.

Πρώτον, είναι λίγο πιό φτηνό· καί δεύτερον, έχει χαραγμένη τήν λέξιν ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ μέ μεγάλα, καθησυχαστικά γράμματα στό εξώφυλλό του.

Αλλά η ιστορία αυτής τής τρομεράς, ηλίθιας Πέμπτης, η ιστορία τών παράξενων συνεπειών της καί τό πώς αυταί αι συνέπειαι είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμέναι μ’αυτό τό καταπληκτικό βιβλίο, αρχίζει πολύ απλά.

Αρχίζει μ’ένα σπίτι.

(3)

Δυστυχώς, όμως, προτού προλάβει νά φθάση τό τηλέφωνο καί νά ειδοποιήση κάποιον, μιά τρομερά, ηλίθια καταστροφή συνέβη, καί η ιδέα της εχάθη γιά πάντα.

Αυτή δέν είναι η ιστορία της.

Αλλά είναι η ιστορία αυτής τής τρομεράς, ηλίθιας καταστροφής καί μερικών συνεπειών της.

Είναι επίσης η ιστορία ενός βιβλίου, ενός βιβλίου πού λέγεται Γυρίστε τόν Γαλαξία μέ Ώτοστόπ – ένα βιβλίο πού δέν είναι γήινο, πού δέν δημοσιεύτηκε ποτέ στήν Γή, καί πού κανείς Γήινος δέν είχε δεί ή ακούσει γι’αυτό ώς τήν τρομερή καταστροφή.

Ήταν όμως ένα πολύ αξιόλογον βιβλίον.

Ήταν ίσως τό πιό αξιόλογον βιβλίον πού βγήκε ποτέ από τόν μεγάλο εκδοτικόν οίκο τής Μικρής Άρκτου – κάτι επίσης άγνωστο γιά τούς Γήινους.

Δέν είναι μόνο ένα πολύ αξιόλογον βιβλίον, αλλά καί μιά μεγάλη επιτυχία – πιό δημοφιλές άπό τόν ΓαλαξιακόΤσελεμεντέ, πιό διαδεδομένο από τό Πενήντα τρία ακόμη πράγματα πού μπορείτε νά κάνετε σέ μηδέν βαρύτητα, πιό πολύκροτο κι από τήν περιβόητη φιλοσοφική τριλογία τού Ούλον Κόλουφιντ Πού έκανε λάθος ο Θεός. Μερικά ακόμη από τά μεγάλα λάθη τού Θεού καί Ποιός είναι αυτός ο Θεός τέλος πάντων;

Σέ πολλούς άπό τούς πιό άνετους πολιτισμούς τού Εξωτερικού Ανατολικού Χείλους τού Γαλαξία, τό Γυρίστε τόν Γαλαξία μέ Ώτοστόπ έχει ήδη υποσκελίσει τήν Μεγάλη Γαλαξιακή Εγκυκλοπαίδεια καί θεωρείται η πιό έγκυρη παρακαταθήκη γνώσεως καί σοφίας, άν καί έχη αρκετές παραλείψεις καί πολλές φορές στά στοιχεία του είναι πλαστά, ή τουλάχιστον ανακριβή. Παρ’όλα αυτά έχει μεγαλύτερη επιτυχία διότι πλεονεκτεί είς δύο σημαντικά σημεία.

Πρώτον, είναι λίγο πιό φτηνό· καί δεύτερον, έχει χαραγμένη τήν λέξιν ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ μέ μεγάλα, καθησυχαστικά γράμματα στό εξώφυλλό του.

Αλλά η ιστορία αυτής τής τρομεράς, ηλίθιας Πέμπτης, η ιστορία τών παράξενων συνεπειών της καί τό πώς αυταί αι συνέπειαι είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμέναι μ’αυτό τό καταπληκτικό βιβλίο, αρχίζει πολύ απλά.

Αρχίζει μ’ένα σπίτι.

(2)

Καί τότε, μιά Πέμπτη, κάπου δύο χιλιάδες χρόνια από τότε πού είχαν καρφώσει κάποιον σ’ένα δένδρο επειδή είπε πόσο ωραία θά ήταν άν άρχιζαν νά φέρωνται καλά ο ένας στόν άλλον, έτσι γι’αλλαγήν, μιά κοπέλα πού καθόταν μόνη της σ'ένα μικρόν καφενείον στό Ρίκμανσουωρθ ξαφνικά κατάλαβε τί ήταν αυτό πού δέν πήγαινε καλά τόσο καιρό, καί πώς θά μπορούσε ο κόσμος νά γίνη ένα ωραίο και ευτυχισμένο μέρος γιά όλους. Αυτήν τήν φορά είχε βρεί τό σωστό πράγμα πού θά λειτουργούσε, χωρίς νά χρειάζεται νά καρφωθή κανείς πουθενά.

(1)

Πέρα μακρυά στά αχαρτογράφητα τέλματα τής πιό μπανάλ περιοχής τού Δυτικού Σπειροειδούς βραχίονος τού Γαλαξία ευρίσκεται ένας μικρός, ασήμαντος, κίτρινος ήλιος.

Γύρω από αυτόν τόν ήλιο, σέ μιά απόσταση περίπου είκοσι δύο εκατομμυρίων μιλίων, γυρίζει ένας εντελώς ασήμαντος, μικρός, γαλαζοπράσινος πλανήτης, πού οι κάτοικοί του, μιά μορφή ζωής πού κατάγεται από τούς πιθήκους, είναι τόσο πρωτόγονοι πού πιστεύουν ακόμη πώς τά ψηφιακά ωρολόγια είναι μιά πανέξυπνη ιδέα.

Αυτός ο πλανήτης έχει – ή μάλλον είχε – ένα πρόβλημα, πού ήτο τό εξής: οι περισσότεροι από τούς ανθρώπους πού ζούσαν σ’αυτόν ήσαν κυρίως δυστυχισμένοι. Πολλαί λύσεις είχαν προταθεί γι’αυτό τό πρόβλημα, αλλά αι περισσότεραι ασχολούντο μέ τήν διακίνησι μικρών πράσινων χαρτιών, πράγμα παράξενο, γιατί βασικά δέν ήσαν τά μικρά πράσινα χαρτιά πού ήσαν δυστυχισμένα.

Κι έτσι τό πρόβλημα παρέμεινε· πολλοί άνθρωποι είχαν τά χάλια τους, καί οι περισσότεροι ήσαν αξιοθρήνητοι, ακόμη κι αυτοί μέ τά ψηφιακά ρολόγια.

Όλο και πιό πολλοί ήταν τής γνώμης πώς ήτο ένα μεγάλο λάθος πού κατέβηκαν από τά δένδρα.Καί μερικοί έλεγον πώς ακόμα καί τά δένδρα ήταν μιά άσχημος κίνησις καί πώς δέν έπρεπε κάν νά έχουν βγεί από τούς ωκεανούς.